اگر شرکتها به مثابه افراد در نظر گرفته شوند، میتوان گفت در حال تبدیل شدن به شهروندانی با مسئولیت روزافزون اجتماعی هستند. بر اساس گزارش «گیوینگ این نامبرز: نسخه 2020»، یک مطالعه جدید درباره مدیران ارشد و اهداف شرکتها در نیویورک نشان میدهد، شرکتها و کارمندان در شرایط ناهمگونی نژادی، مشکلات مرتبط با پاندمی در شبکه اجتماعی و افزایش کلی نیازها توانستهاند عملکرد بهتری از خود نشان دهند.
به گزارش سایت نانپرافیت تایمز (The NonProfit Times)، مقامات در 93 درصد از شرکتهای مورد بررسی که دارای تنوع ملیتی، برابری در روابط و فرهنگ ارزشمند بودن را در کارمندان مد نظر قرار دادهاند، گفتند که میزان موفقیت آنها در مسیر بهتر شدن قرار گرفته است و 74 درصد از آنها منابع اختصاص یافته به این تلاشها را افزایش دادهاند.
در این خصوص شرکتها و کارمندان آنها تلاشهای مشارکت خود را برای بهبود اهداف اجتماعی افزایش دادهاند. افزایش تلاشها با تخصیص بودجه بیشتر، وجوه بیشتر بدون محدودیت و یا ساعات بیشتر فعالیت داوطلبانه انجام شده است. در سال 2019 میلادی، مقامات 29 درصد از شرکتهای بررسی شده اظهار داشتند که کارمندان آنها به نوعی در فعالیتهای داوطلبانه شرکت کردهاند. اما در میان شرکتهایی که سابقه فعالیت کارمندان خود از سال 2017 تا 2019 میلادی را داشتند، اعلام کردند که میزان مشارکت از 6/ 30 درصد به 32 درصد افزایش یافته است.
اطلاعات به دست آمده از بررسیهای «گیوینگ این نامبرز» نشان میدهد که مشارکتهای داوطلبانه جمعی نسبت به سخاوتمندی سازمانها بیشتر بوده است. مشارکت کارکنان در فعالیتهای داوطلبانه حاکی از افزایش آگاهی فرهنگی و همچنین بهبود ویژگیها و خصوصیات شنیداری، رفتاری و انگیزشی آنها است. حدود دو سوم شرکتها گزارش دادهاند که کارهای عامالمنفعه بخش مهمی از استراتژی مسئولیت اجتماعی شرکت (CSR) آنها است. فرآیند مطالعاتی سه ساله شرکتهایی که از کارهای عامالمنفعه حمایت میکنند، نشان میدهد که ساعات فعالیتهای داوطلبانه به طور متوسط به میزان 26 درصد افزایش یافته است و همچنین تعداد شرکتهایی که در زمینه کارهای عامالمنفعه مشارکت میکنند در حال افزایش است. حدود 9 شرکت از 10 شرکت در برنامههای کمکهایی که موسوم به «مچینگ گیفت» (gift matching) است، مشارکت میکنند.
در برنامه کمکهایی که موسوم به «مچینگ گیفت» است، مبلغ هدیهای که از سوی شرکت پرداخت میشود نسبت به هدیه کارکنان با تناسب مساوی یا دو به یک، سه به یک و یا حتی تا چهار به یک اهدا میشود.
در طول سال 2019 میلادی 7 /24 درصد از کارکنان در این گونه برنامهها شرکت کردهاند. هدایا در اکثر موارد به نسبت یک به یک بودهاند: یعنی 90 درصد از شرکتها به همان میزان کمکهای جمعآوری شده توسط کارکنان، کمک کردهاند. این در حالی است که حدود 5 درصد از شرکتها به میزان دو برابر مبلغ جمعآوری شده توسط کارکنان کمک کردهاند. اما این سخاوتها محدودیتهای خود را دارند: حدود 80 درصد از شرکتها سقف محدودیت 15 هزار دلاری را برای چنین برنامههایی در نظر گرفتهاند.
با این حال شرکتها فقط به اهدای کمکهای مالی بسنده نمیکنند. دادهها نشان میدهند که در سال 2019 میلادی، 93 درصد از شرکتهایی که مورد بررسی قرار گرفتند، تاثیرات حداقل یکی از اهداهای خود را مورد سنجش قرار دادهاند، در حالی که در سال 2018 میلادی حدود 85 درصد از شرکتها میزان تاثیرات اهداهای خود را سنجیده بودند.
یکی از زمینههایی که آنها میتوانند میزان تلاشها را اندازهگیری کنند، سنجش تاثیرات داخلی و خارجی آن است. 54 درصد از شرکتها تصدیق کردهاند که مهمترین تاثیرات آن در داخل شرکتها بهرهای است که کارکنان از اعمال خود میبرند و مشارکت آنها را به طرز چشمگیری افزایش میدهد.
حدود 36 درصد از شرکتهای بررسی شده در مورد میزان تاثیرات خارجی آن اذعان کردهاند که تلاشهایشان برای سرمایهگذاری در جامعه باعث افزایش شهرت آنها میشود، در حالی که 30 درصد دیگر به بهبود برداشت مردم از برند خود اشاره کردهاند. هفت درصد نیز بر این باورند که این سعی و تلاشها به حفظ مشتریان کمک میکند و 6 درصد هم معتقدند که این اقدامات به کسب مشتریان جدید کمک به سزایی میکند.
جای تعجب نیست که جدیدترین روند در مسئولیت اجتماعی شرکتها منعکسکننده افزایش تقاضاهایی باشد که بر اثر شیوع ویروس کرونا به وجود آمده است. بسیاری از شرکتهایی که امکاناتی برای تولید یا تهیه تجهیزات حفاظت فردی داشتند، به ویژه در روزهای اولیه بحران این کار را انجام دادند. شرکتها تمایل بیشتری برای تغییر هدایای خود از حمایت محدود به حمایت نامحدود داشتهاند. به طور کلی، 36 درصد از شرکتها با اضافه کردن یا تغییر دادن برنامههای مچینگ گیفت، فرصتهای بیشتری برای کارهای عامالمنفعه یا فعالیتهای داوطلبانه مهارتمحور ارائه کردند و با اعطای کمکهای محلی بیشتر یا ایجاد مشارکتهای جدید به مقابله با بحران همهگیری پرداختند.