بازگشت پس از بحران: راهنمایی برای مدیران موسسه‌ های نیکوکاری، خیریه ها و سمن‌ ها

بحران‌ها همانند طوفانی سهمگین، همه سازمان‌ها را در هم می‌کوبند. وقتی طوفان آرام می‌گیرد و گرد و غبار فرو می‌نشیند، وسوسه می‌شویم که به سرعت همه چیز را به حالت “عادی” برگردانیم. اما بازگشت به فعالیت برای یک موسسه نیکوکاری، چیزی فراتر از بازگشایی درهای دفتر و ازسرگیری پروژه‌هاست. این یک فرصت نادر و حیاتی برای بازسازی هویت، بازآفرینی اعتماد و بازتعریف مسیر آینده است.

راهنمای پس از بحران برای مدیران موسسه‌های نیکوکاری و خیریه و سمن‌ها

در این مسیر پر از ابهام، شما به عنوان مدیر، نقش یک ناخدای کشتی طوفان‌زده را دارید. تیمی که ممکن است با ابهامات و چالش‌های متعددی روبه‌رو باشد، منابعی که تحلیل رفته و مقصدی که شاید دیگر به وضوح گذشته نباشد. شما باید هم شنونده‌ای صبور باشید و هم تصمیم‌گیرنده‌ای قاطع؛ هم مرهمی برای زخم‌ها و هم موتوری برای حرکت.

این مقاله یک نقشه راه عملی و انسانی است تا شما را قدم به قدم در این سفر دشوار اما سرنوشت‌ساز همراهی کند و به شما کمک کند تا سازمان خود را نه تنها به نقطه قبل از بحران برگردانید، بلکه آن را قدرتمندتر، منعطف‌تر و معنادارتر از همیشه بسازید و مهم‌ترین اقدام اینکه چگونه سازمان‌ را برای بحران‌های احتمالی آماده سازید.

گام اول: ارزیابی ۳۶۰ درجه؛ عکسی دقیق از ویرانه‌ها و دارایی‌ها

قبل از برداشتن هر قدمی، باید بایستید و با صداقت کامل به اطراف خود نگاه کنید. عجله برای شروع دوباره بدون درک عمق آسیب‌ها، مانند ساختن بنایی جدید بر روی پایه‌های لرزان است. یک ارزیابی جامع و سریع انجام دهید.

  • سرمایه انسانی: وضعیت جسمی، روحی و روانی کارکنان و داوطلبان چگونه است؟ چه کسانی مایل به ادامه همکاری نیستند؟ چه کسانی آماده بازگشت هستند اما با زخم‌های روحی عمیق؟ آیا نیاز به حمایت‌های روانشناختی فوری وجود دارد؟
  • ظرفیت عملیاتی: پروژه‌ها در چه مرحله‌ای هستند؟ کدام‌ها به کلی متوقف شده‌اند؟ کدام‌ها قابل احیا هستند؟ آیا زیرساخت‌های فیزیکی (دفتر، تجهیزات) یا دیجیتال (سرورها، داده‌ها) آسیب دیده‌اند؟
  • سلامت مالی: وضعیت حساب‌های بانکی، کمک‌های مالی معلق و تعهدات مالی ما چیست؟ آیا جریان‌های درآمدی سابق هنوز پابرجا هستند؟ چه منابعی را به عنوان ذخیره می‌توانیم در نظر داشته باشیم؟
  • روابط با ذی‌نفعان: حامیان مالی، شرکای اجرایی و جامعه هدف چه اطلاعاتی از وضعیت ما دارند؟ سطح اعتماد و تعامل ما با آنها به چه صورت است و چه تفاوت‌هایی حاصل شده است؟
حوزه ارزیابیسوالات کلیدیاقدامات پیشنهادی
سرمایه انسانیوضعیت روحی، جسمی و انگیزشی کارکنان و داوطلبان چگونه است؟مصاحبه فردی / نظرسنجی آنلاین
ظرفیت عملیاتیکدام پروژه‌ها متوقف شده و کدام پروژه‌دسته‌بندی پروژه‌ها، تعیین اولویت احیا
سلامت مالیوضعیت منابع مالی، بدهی‌ها و جریان نقدی چیست؟تهیه گزارش مالی فوری
روابط با ذی‌نفعانسطح اعتماد و تعامل حامیان، جامعه هدف و شرکا چقدر تغییر کرده است؟مکاتبه رسمی، تماس تلفنی یا گزارش تصویری

پیشنهاد کاربردی: یک “تیم ارزیابی سریع” متشکل از همکاران کلیدی در بخش‌های مختلف (مالی، منابع انسانی، پروژه‌ها) تشکیل دهید. یک گزارش ۲ تا ۳ صفحه‌ای تهیه کنید که تصویر روشنی از “وضعیت فعلی” ارائه دهد. این سند، مبنای تمام تصمیمات بعدی شما خواهد بود.

گام دوم: شفافیت و همدلی؛ اولین گردهمایی تیم

پس از بحران، سکوت مدیریتی، آسیب‌زا است. تیم شما نیاز به شنیدن صدای رهبر خود دارد، اما بیش از آن، نیاز دارد که صدایش شنیده شود. یک جلسه عمومی (حضوری یا آنلاین) برگزار کنید.

دستور جلسه این نشست باید بر سه محور استوار باشد:

  1. شفافیت کامل: یافته‌های اولیه از ارزیابی وضعیت را صادقانه با تیم در میان بگذارید. حتی اگر خبرهای خوبی ندارید، صداقت شما اعتماد می‌سازد.
  2. ایجاد فضای امن برای گفتگو: جلسه را با این سوال آغاز کنید: “حالتان چطور است؟ چه چیزی این روزها ذهن شما را بیشتر از همه درگیر کرده؟” اجازه دهید افراد بدون ترس از قضاوت، احساسات، نگرانی‌ها و حتی خشم خود را بیان کنند. این یک جلسه گزارش کار نیست؛ یک جلسه تخلیه روانی و انسانی است.
  3. ترسیم قدم‌های بعدی: به تیم بگویید که برنامه دقیقی برای آینده وجود دارد و نیاز است تا با با یکدیگر مسیر را مشخص کنید، اما اولین قدم‌ها مشخص است (مانند همین فرآیند ارزیابی و نظرخواهی). این کار حس کنترل و امید را به تیم بازمی‌گرداند.

گام سوم: بازتعریف اولویت‌ها با خرد جمعی

یک مدیر تک‌رو در دوران پس از بحران، به سرعت تیم خود را از دست می‌دهد. اکنون زمان آن است که از “من” به “ما” حرکت کنید. تصمیم‌گیری مشارکتی نه تنها به راه‌حل‌های بهتر منجر می‌شود، بلکه حس مالکیت و تعهد را در تیم زنده می‌کند.

  • ابزارهای نظرخواهی: از فرم‌های آنلاین ناشناس، گروه‌های گفتگوی کوچک (Focus Groups) یا حتی تماس‌های تلفنی یک‌به‌یک استفاده کنید. در کنار نظرخواهی فردی، می‌توانید این نظرخواهی را به صورت یک جلسه جمعی با تیم انجام دهید.
  • سوالات کلیدی: فراتر از سوالات کلیشه‌ای بروید. بپرسید:
    • “با توجه به منابع محدود فعلی، حیاتی‌ترین فعالیتی که سازمان باید فورا از سر بگیرد چیست؟”
    • “کدام یک از فعالیت‌های قبل از بحران، امروز دیگر اولویت ندارد؟”
    • “چگونه می‌توانیم خود را برای بحران‌های اختمالی آینده آماده کنیم؟”
    • “اگر می‌توانستیم یک چیز را در سازمان بهتر از قبل بسازیم، آن چه بود؟”

پیشنهاد کاربردی: نتایج نظرسنجی‌ها را به صورت یک گزارش خلاصه منتشر کنید و نشان دهید که چگونه این بازخوردها در تعریف اولویت‌های جدید سازمان (مثلاً برای ۳ ماه آینده) نقش داشته‌اند. این کار به تیم نشان می‌دهد که صدایشان واقعاً شنیده شده است.

گام چهارم: بازسازی ساختار مالی و عملیاتی

بحران‌ها مدل‌های حمایتی و فرایندهای عملیاتی را بی‌رحمانه به چالش می‌کشند. بازگشت به روش‌های قدیمی ممکن است دیگر کارآمد یا حتی ممکن نباشد.

  • ممیزی مالی فوری: یک تصویر دقیق از وضعیت نقدینگی، بدهی‌ها و دارایی‌های خود به دست آورید. بودجه سازمان را بر اساس واقعیت‌های جدید بازنویسی کنید.
  • کاوش برای منابع جدید: به دنبال کمک‌های مالی اضطراری، تقویت ارتباط با حامیان پیشین و ایجاد ارتباطات جدید باشید.
  • چابک‌سازی فرایندها: آیا فرایندهای سنگین و بوروکراتیک گذشته، اکنون مانع سرعت شما هستند؟ این بهترین فرصت برای چابک‌سازی فرآیندهاست.

گام پنجم: اولویت‌بخشی به سلامت روان؛ سرمایه انسانی شما شکننده‌تر از همیشه است

زخم‌های روحی بحران، نامرئی اما عمیق هستند. تمرکز صرف بر بازدهی و احیای پروژه‌ها بدون توجه به سلامت روان تیم، به فرسودگی شغلی، جدا شدن نیروهای داوطلب و موظف و آسیب درونی سازمان منجر خواهد شد.

  • منابع حمایتی فراهم کنید: امکان دسترسی به مشاور یا روانشناس حرفه‌ای را برای کارکنان فراهم کنید (حتی به صورت آنلاین و ناشناس).
  • فضاهای گفتگو ایجاد کنید: جلسات غیررسمی هفتگی برای گپ‌وگفت و “حال‌پرسی” (بدون دستور جلسه کاری) برگزار کنید.
  • خودتان الگو باشید: به عنوان مدیر، از سلامت روان خود غافل نشوید. در مورد چالش‌های خود با شفافیت (اما بدون انتقال ناامیدی) صحبت کنید. 

گام ششم: تقویت ارتباط با هیئت مدیره و هیئت امنا

در دوران بحران و پس از بحران، هیئت‌‌مدیره باید شریک استراتژیک شما به صورت فعالانه باشند. آن‌ها حافظه سازمانی، شبکه ارتباطی و منابع معنوی سازمان را در اختیار دارند.

  • گزارش‌دهی منظم و شفاف: جلسات فوق‌العاده با هیئت مدیره برگزار کنید. آنها را در جریان کامل وضعیت قرار دهید.
  • کمک فکری بخواهید: از آنها بخواهید در تصمیمات کلیدی مانند بازتعریف اولویت‌ها، یافتن منابع مالی جدید و مدیریت ریسک‌های حقوقی به شما کمک کنند. آنها می‌توانند نقش یک حامی و پشتیبان قدرتمند را برای شما ایفا کنند.

گام هفتم: بازسازی روایت و ارتباط با حامیان

نحوه ارتباط و گزارش‌دهی به حامیان موسسه‌های به عنوان یکی از اصلی‌ترین ذی‌ربطان در دوران پس از بحران بسیار حیاتی است. نحوه برقراری این ارتباط مجدد، آینده حمایت‌های آنها را رقم می‌زند.

  • روایت امید و استقامت: گزارش شما به حامیان نباید فقط لیستی از چالش‌های فعلی باشد. داستانی از استقامت، تاب‌آوری و برنامه‌ روبه‌جلو تعریف کنید.
  • شفافیت در نیازها: به طور واضح بگویید که سازمان برای بازگشت به چه چیزهایی نیاز دارد (مثلاً حمایت مالی برای بازسازی یک پروژه خاص، یا معرفی متخصصان داوطلب).
  • دعوت به مشارکت: از آنها برای ادامه این سفر دعوت کنید.

پیشنهاد کاربردی: یک گزارش تصویری کوتاه از وضعیت فعلی و چشم‌انداز آینده تهیه کنید و آن را برای حامیان کلیدی ارسال نمایید.

گام هشتم: هنر رهبری در ابهام

در شرایط پس از بحران، علاوه‌بر مدیریت بحران، یک مدیر موفق به رهبری بحران نیز می‌پردازد. شما به عنوان رهبر، لنگرگاه عاطفی تیم هستید. رفتار شما، لحن کل سازمان را تعیین می‌کند.

  • صادق اما امیدوار باشید: صادقانه درباره چالش‌های موجود و احتمالی صحبت کنید، اما هرگز ناامیدی را ترویج نکنید. 
  • تصمیم‌گیر باشید: در شرایط ابهام، یک تصمیم “به اندازه کافی خوب” که به موقع گرفته شود، بهتر از یک تصمیم “عالی” است که هرگز گرفته نمی‌شود.
  • انرژی را تزریق کنید: به صورت فعال به دنبال اخبار خوب بگردید و آن‌ها را جشن بگیرید. بازگشت اولین داوطلب، راه‌اندازی مجدد کوچکترین پروژه، دریافت اولین کمک مالی پس از بحران – همه این‌ها پیروزی‌های بزرگی هستند که باید دیده و تحسین شوند.

فراموش نکنید: رهبری در دوران پس از بحران به معنای داشتن تمام پاسخ‌ها نیست، بلکه به معنای توانایی پرسیدن سوالات درست و هدایت تیم در مسیر یافتن پاسخ‌هاست.

شاید در ابتدای مسیر، بازگشت به شرایط “عادی” قبل از بحران، تنها آرزوی شما باشد. اما حقیقت این است که آن “عادی” دیگر وجود ندارد و شاید حتی ایده‌آل هم نبوده است. بحران، با تمام دردی که به همراه دارد، یک پالایش بزرگ است.

این دوران، فرصتی استثنایی است تا فرایندهای ناکارآمد را حذف کنید، ماموریت خود را دوباره متمرکز کنید، و یک فرهنگ سازمانی مبتنی بر همدلی، اعتماد و مشارکت بسازید. با اتکا به شفافیت، خرد جمعی و رهبری انسانی، می‌توانید از دل بحران، سازمانی را بیرون بیاورید که نه تنها بازسازی شده، بلکه تولدی دوباره یافته است؛ سازمانی که برای مواجهه با طوفان‌های آینده، بسیار آماده‌تر و قدرتمندتر است.

با ما در مجله افرا همراه باشید تا محتواهای کاربردی متناسب با این دوران را مطالعه کنید تا بتوانید از استمرار اثربخش فعالیت‌های سازمان اطمینان حاصل کنید.

افرا یک موسسه غیرانتفاعی است که با هدف توسعه زیرساخت نیکوکاری کشور ایجاد شده است. افرا به موسسه‌های نیکوکاری و خیریه کمک می‌کند تا بدون هزینه و با کمک استاندارد افرا، زیرساخت‌های مدیریتی خود را شکل داده یا تقویت کنند. در این راستا سه خدمت خودارزیابی، ارزیابی و آموزش به صورت رایگان در اختیار موسسه‌های نیکوکاری قرار گرفته است.
آشنایی بیشتر با افرا و خدمات آن
این صفحه را به اشتراک بگذارید

2 دیدگاه برای ”بازگشت پس از بحران: راهنمایی برای مدیران موسسه‌ های نیکوکاری، خیریه ها و سمن‌ ها

  1. شعله شمس

    با سپاس از دوستان و دست اندرکاران موسسه افرا
    مقاله، خوب و کاربردی ارائه شده.

    1. موسسه افرا

      خوشحالیم که این مقاله برای شما مفید واقع شده است.

دیدگاه خود را ثبت کنید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

ویژه‌برنامه تاب‌آوری سازمانی افرا

گفت‌وگو با مدیران خبره اکوسیستم نیکوکاری درباره مدیریت بحران و تاب‌آوری سازمانی

خودارزیابی افرا

بر اساس استاندارد افرا، موسسه‌ نیکوکاری یا سازمان مردم‌نهاد خود را به‌صورت رایگان مورد سنجش قرار دهید و یک گزارش مدیریتی دریافت کنید.