کمک‌های انسان‌دوستانه ما را شادتر می‌کنند

دیگران یا اهداء کمک‌های مالی به موسسات خیریه، ارتباطات اجتماعی را قوی‌تر می‌کند و به دنبال آن، احساسات خوشایند را افزایش می‌دهد.

به طورکلی می‌توان گفت که اگر نیکوکاران از طریق یک دوست، یک خویشاوند یا شخصی که با او پیوند اجتماعی دارند کمک‌های خود را اهدا کنند، در مقایسه با زمانی که بر اساس یک اعتقاد ارزشمند، صرفاً به یک فرد ناشناس کمک می‌کنند احساس خوشایندتری خواهند داشت.

براساس یافته‌های این پژوهش، بهره‌گیری از افراد داوطلب و کمک به آن‌ها برای ایجاد ارتباطات اجتماعی می‌تواند برای نیکوکاران نیز سودمند باشد. این نکته امید به جذب کمک‌های مالی بیش‌تر در سازمان‌های غیرانتفاعی را افزایش داده است. با تعمیم این یافته‌ها، می‌توان گفت که اگر افراد نیکوکار به هنگام کمک به دیگران زمانی که ارتباط اجتماعی برقرار می‌کنند، حس خوشایندی داشته باشند، این احساسات می‌توانند باعث شود کمک‌هایشان تکرار شود یا افزایش یابد. هم‌چنین در نیکوکارانی که حس خوشایند دارند، احتمال اینکه به شکل خودانگیخته یا به شیوه‌ی بازاریابی کلامی، برای داوطلب شدن در امور انسان‌دوستانه پیشقدم شوند بیش‌تر است.

این یافته‌ها، نتایج پژوهش‌های پیشین که براساس آن‌ها تاثیر مثبت احساس خوشایند ناشی از تعاملات اجتماعی، بر میزان مشارکت در فعالیت‌های داوطلبانه اثبات شده بود را تایید می‌کنند.

پژوهشگران این مطالعه معتقدند هر چند عوامل دیگری به جز ارتباطات اجتماعی می‌تواند بر حس خوب ِ حاصل از کنش‌های خیرخواهانه تاثیر بگذارد، یافته‌های ما نشان می‌دهد که قرار دادن عامل «اجتماعی» در این گونه کنش‌ها، می‌تواند روشی برای تبدیل «کار خوب» به احساس خوب باشد.