با ورود به سال دوم شیوع بیماری همهگیر کووید-19، حدود 115 میلیون نفر در سراسر جهان و 29 میلیون نفر تنها در آمریکا به این بیماری مبتلا شدهاند. 6 /2 میلیون نفر نیز بر اثر این بیماری جان سپردهاند و هنوز به سختی میتوان تلفات و اثرات پاندمی در زندگی افراد را برآورد کرد.
بنا به گزارش وبلاگ «چریتی نویگیتر» (charitynavigator)، پاندمی همچنان زیرساختهای مراقبتهای بهداشتی، اجتماعی و اقتصادی را در هم میشکند. در آمریکا حتی با افزایش تمرکز بر حمایتها در برابر پاندمی، هنوز سردرگمیهایی در رابطه با نحوه مقابله با گسترش این بیماری و اثرات آن وجود دارد، اثراتی همچون بهداشت روانی و ناآرامیهای اقتصادی و اجتماعی. و سرانجام اینکه نگرانیهایی در سطح جهانی در مورد نحوه توزیع عادلانه واکسن نیز وجود دارد.
این موضوع برای نیکوکارانی که نقش حیاتی در مواجهه با پاندمی در سراسر جهان ایفا خواهند کرد به چه معنا است؟ در سال 2020 میلادی، شاهد واکنشهای سریع بشردوستانه در پاسخ به نیازهای ایجاد شده بر اثر این فاجعه جهانی بودیم. بنابر یافتههای مرکز «دیزستر فیلانتروفی» (Disaster Philanthropy)، بیش از 20 میلیارد دلار توسط نیکوکاران در این زمینه کمک شده است.
اما پاندمی باعث شده است بحثهای قدیمی بین نیکوکاران در مورد چگونگی هزینهکرد کمکهایشان بالا بگیرد، بحثهایی که از بدو تاسیس مرکز دیزستر فیلانتروفی با حامیان مالی آن نیز وجود داشته است. نیکوکاران به تدریج به سازمانها برای انجام کارشان اعتماد میکنند. کار چنین سازمانهایی این است که بودجه را به جوامع محلی هدایت کنند، جوامعی که به آن احتیاج دارند یا بودجه را در اختیار گروههایی قرار میدهند که به جوامع در معرض آسیب کمک میکنند، به خصوص جوامعی که همیشه در هنگام بروز بلایا به طرز شدیدی تحت تاثیر قرار میگیرند.
از طریق صندوق مقابله با «کووید-19» مرکز دیزستر فیلانتروفی، به سرعت منابع مالی مورد نیاز جمعآوری و در اختیار نیازمندان قرار داده شد تا از آنها در این خصوص حمایت شود. در پنچ مرحله نخست، کمکها برای مقابله سریع و رفع نیازهای اولیه سازمانها، کارکنان و داوطلبان آنها بود. در مراحل بعدی، به رفع نیازهای اساسی اقشار آسیبپذیر پرداخته شد و همچنین با گوش کردن به افراد نیازمند نیازهایشان شناسایی شد، نیازهایی که رفع آنها مستلزم تمرکز طولانی مدت است.
اقدامات بشردوستانه
اقدامات بشردوستانه نقش مهمی در کمک به رهایی جوامع از این بیماری همهگیر دارد. هنگامی که موسسات غیرانتفاعی مورد حمایت قرار میگیرند در واقع افراد و سازمانهای نیکوکاری تشویق میشوند تا:
- کمکهای متنوع و بدون محدودیت خود را افزایش دهند.
- پشتیبانی عملیاتی و اداری در جهت حمایت از بالا بردن ظرفیت سازمانی برای موفقیت ارائه کنند.
- جوامعی که به حاشیه رانده شدهاند و به طور شدیدی تحت تاثیر پاندمی قرار گرفتهاند را هدف قرار دهند.
- از منطقه امن و آسایش خود خارج شوند و مسائل و سازمانهای جدید مورد توجه و حمایت قرار دهند.
صندوق مقابله با «کووید-19» مرکز دیزستر فیلانتروفی وظیفه خود را با تمرکز بر حوزههای مسائل خاص انجام میدهد:
- دسترسی عادلانه به واکسن: حمایت از توزیع عادلانه واکسن و درمان برای اطمینان از اینکه حتی مکانهایی که دسترسی به آنها دشوار است و همه اقشار به واکسن و درمان دسترسی خواهند داشت.
- سلامت جسمی و روانی: واقعیت این است که ارائه مراقبتهای بهداشت روانی و جسمی برای بهبود سلامت عمومی جامعه جهانی حیاتی است.
- تاثیر اقتصادی: تامین نیازهای اساسی و کمک به جوامع و ایجاد رونق کسب و کارهای کوچک که با ادامه بیثباتی اقتصادی از اهمیت به سزایی برخوردار است.
- نظامها و زیرساختهای مراقبتهای بهداشتی: حمایت از نظامهای مراقبتهای بهداشتی تضعیف شده در سراسر دنیا تا بتوانند پیشگیری و درمان برای ویروس کرونا و دیگر بیماریها را ارائه کنند.
- حمایت از صداها: تلاشها برای تامین بودجه باعث میشود صدای جوامع تقویت شود و جمعیتی که بیشترین آسیب از پاندمی را دیده است دسترسی بهتری به منابع و آموزش داشته باشد.
همانطور که سرانجام کورسوی امیدی در انتهای تاریکی تونل پاندمی مشاهده میشود، باید درسهایی که از این تجربه آموخته شده است را تمرین کرد و روابط محکمتری میان نیکوکاران و دریافتکنندگان کمکها ایجاد کرد؛ همین روابط است که باعث میشود تا در جهان پساپاندمی، همه ما قدرتمندتر شویم.