در مطلب پیشین، انگیزه‌های افراد در کمکهای نیکوکارانه را براساس پژوهش‌های جهانی شرح دادیم. در ادامه ضمن برشمردن این انگیزه‌ها انواع کمکهای انساندوستانه را توضیح می‌دهیم.
وابستگی و تعلق خاطر
ایجاد وابستگی و تعلق خاطر میان کمک‌کنندگان و حامیان به عنوان انگیزه‌ای برای کمک، اهمیت زیادی برای موسسات خیریه دارد. با این اوصاف قرار است این موضوع را بررسی کنیم که دانشگاهها چطور این تعلق خاطر را ایجاد میکنند. دانشگاهها زودتر از اغلب موسسات خیریه می‌توانند تعهدات محکم و پایداری را در افراد ایجاد کنند. این مزیتی است که باعث ایجاد روابط بلندمدت با این افراد می‌شود. بر اساس بررسی‌های مختلف انجام شده در این زمینه، عوامل متفاوتی وجود دارند که میان دانشگاهها و فارغ‌التحصیلانشان تعلق خاطر ایجاد میکنند. در بررسی‌های موردی انجام شده روی بعضی دانشگاهها، مشخص شد که شرکت در یک فرهنگ اجتماعی غالب و رایج به عنوان یک فرد مشغول تحصیل، مانند بازی در یک تیم ورزشی یا تعلق داشتن به یک سازمان آموزشی، تا حد زیادی به کمک کردن در آینده مربوط است. نقش مهم ورزشکارانی که در تیم‌های دانشگاهی آمریکا بازی میکنند و اغلب مورد توجه قرار میگیرند، به یافتن شغل بهتر بعد از فارغ‌التحصیلیشان منجر می‌شود. همین موضوع بهانه خوبی بود تا از طریق آن موضوع تعلق خاطر را به شکلی عمیق‌تر بررسی کنیم. در حالی که تا پیش از این تمرکز ما روی آن بود که انجام ورزش‌های مهم و پرطرفداری مانند فوتبال و بسکتبال چه تاثیری در فعالیت‌های خیریه آینده خواهند داشت، سعی کردیم موفقیت تیمی را که آن فارغ التحصیل عضو آن بوده را هم در نظر بگیریم. برای مردان، برنده شدن تیم‌شان در یک مسابقه مهم و کسب قهرمانی در زمان دانشجویی، تمایل آنها را به کمک کردن در آینده افزایش می‌دهد؛ کمکی که به طور عمده محدود به صندوق ورزش دانشگاه است و نه صندوق کمکهای عمومی. در حالی که چنین موضوعی تاثیر بسیار کمی روی زنان دارد. وقتی تیم مردان بعد از فارغ‌التحصیلی آنها در یک مسابقه مهم قهرمان می‌شود، کمک آنها به هر دو صندوق‌های ورزش و عمومی دانشگاه افزایش می‌یابد. در حالی که این موضوع هیچ تاثیری روی زنان ندارد.
در حقیقت تحلیل‌گران معتقدند که ایجاد حس وابستگی و تعلق خاطر فارغالتحصیلان نسبت به دانشگاه‌هایشان چندان ارتباط معناداری با حضور آنها در تیم ورزشی آن دانشگاه ندارد. با این حال این موضوع آنقدر برای دانشگاهها اهمیت دارد که تلاش میکنند تا دانشجویان‌شان به حامیان آینده خودشان تبدیل کنند و به همین خاطر اغلب برنامه‌ها و استراتژی‌های جدی برای تیم‌های ورزشی‌شان دارند. در ادامه چرخه فرزندان و وابستگان را هم بررسی کردیم و به این نتیجه رسیدیم که فارغ‌التحصیلانی که فرزندان یا نوه‌هایشان در همان دانشگاه محل تحصیل خودشان درس خوانده‌اند، کمکهای مالی بیشتری به آن دانشگاه کرده‌اند. از طرفی فارغ‌التحصیلانی که والدین یا دیگر اعضای خانواده‌شان در دانشگاه محل تحصیل خود آنها، درس خوانده و فارغ‌التحصیل شده‌اند، بیشتر از دیگر همدوره‌هایشان که هیچ کدام از اعضای خانواده‌شان در آن دانشگاه نبوده‌اند، به صندوق کمکهای خیریه آن دانشگاه کمک کرده‌اند.
تعلق خاطر به دانشگاه محل تحصیل ممکن است در سالهای اولیه بعد از فارغ‌التحصیلی، افراد را به کمک کردن ترغیب کند. با این حال اما دانشگاهها می‌خواهند که فارغ‌التحصیلانشان تا مدت‌ها و سال‌ها و بعد هم همچنان به کمک کردن ادامه بدهند؛ مخصوصا در سال‌هایی که بیش‌ترین درآمد را خواهند داشت. به همین دلیل هم هست که دانشگاهها سعی میکنند کمکهای فارغالتحصیلان در اولین سالهای بعد از اتمام دوره دانشگاه را به عادتی همیشگی تبدیل کنند. با این اوصاف است که کمکهای هر چند ناچیز افراد تازه فارغ‌التحصیل شده را با علاقه دریافت میکنند به این امید که آنها در آینده هم به این کار ادامه بدهند. تحقیقات آماری هم این موضوع را تایید می‌کند که رابطه مهمی میان کمک کردن در سالهای اولیه بعد از فارغ‌التحصیلی و ادامه این کار در سالهای آینده وجود دارد.
در همین راستا تحقیقاتی که در ارتباط با کمکهای خیریه و فعالیت‌های داوطلبانه در آمریکا انجام شده، به بررسی شکل‌گیری این عادت پرداخته است. هر چند حضور والدینی که همیشه در فعالیت‌های داوطلبانه و خیریه شرکت داشته‌اند، می‌تواند تاثیر جدی بر شکل‌گیری چنین عادتی در میان فرزاندان‌شان داشته باشد، اما کارشناسان معتقدند که جمع‌آوری کمک و انجام فعالیت‌های داوطلبانه در سنین جوانی، تاثیر مثبت و مستقیمی در تمایل به انجام و ادامه این کارها در میانسالی دارد. این موضوع برای تمام انواع فعالیت‌های داوطلبانه و خیریه هم صادق است.
با تمام این‌ها اما این تحقیقات همچنین نشان می‌دهند که میزان تمایل فارغالتحصیلان به کمک کردن در سنین سالمندی به طرز معناداری کاهش پیدا می‌کند. در واقع تمام بررسی‌های انجام شده در این زمینه از رابطه معکوس پیری و انجام فعالیت‌های داوطلبانه و کمکهای خیریه، خبر می‌دهند.
انواع مختلف کمکهای خیریه
شاید بسیاری از ما درست ندانیم که کمکهای خیریه چه انواعی دارند و چقدر می‌توانند متنوع باشند. در واقع با دانستن انواع کمکهای خیریه، می‌توان تشخیص داد که کدام کمک بهترین انتخاب است. کمکهای خیریه راهی برای حمایت از یک سازمان یا فعالیت‌های خیریه است که به شیوه تفکر و نوع همدلی فرد نزدیک‌تر است. از نقطه‌نظر مالی اما کمک خیریه می‌تواند بخش مهمی از دارایی، مالیات، و برنامه مالی شما باشد. در واقع بیست و شش درصد از مالیات‌دهندگان برای پرداخت مالیات‌شان از تخفیفهایی مربوط به کمکهای خیریه استفاده میکنند. بسته به نوع دارایی‌تان، میزان هزینه‌ای که می‌خواهید برای کمک خیریه صرف کنید و اینکه چطور می‌خواهید این کمک را بکنید، ممکن است درباره آنکه چه نوع کمک خیریه برای شما و اهداف انساندوستانه‌تان مفید است، مردد باشید. روش‌های مختلفی برای کمکهای خیریه وجود دارد که هر کدام از آنها مزایا و معایب خاص خودشان را دارند و مهم‌ترین آنها را در اینجا مرور می‌کنیم:
کمک مالی معین: این روش نوعی کمک خیریه است که در آن میزان مشخصی از سرمایه غیرقابل استرداد را چه به صورت نقدی یا اعتباری به یک نهاد مردمی منتخب خودتان می‌دهید. بیش از 3 درصد از تمام کمکهای خیریه در آمریکا به این روش انجام می‌شوند. مزیت این روش آن است که اگر با آن سازمان خیریه احساس نزدیکی می‌کنید و می‌خواهید در جریان شیوه استفاده از کمک مالی‌تان قرار بگیرید، می‌توانید به طور مستقیم آن را در اختیار سرپرست آن سازمان بگذارید تا آن را برای همان شکل کمکی که فکر می‌کنید باید انجام شود، صرف کند. از طرفی با انتخاب این روش، می‌توانید بلافاصله از حداکثر تخفیف مالیاتی بهره‌مند بشوید و طوری برنامه‌ریزی کنید که این شیوه کمک حتی بعد از مرگتان هم ادامه داشته باشد.
املاک: اگر ملکی دارید که دیگر از آن استفاده نمی‌کنید و در صورت فروش آن باید مالیات سنگینی بپردازید، اهدای آن به یک موسسه خیریه انتخاب خوبی خواهد بود. اگر هنوز در آن ملک زندگی می‌کنید و می‌خواهید در آینده آن را ببخشید و واگذار کنید، می‌توانید آن را به عنوان یک کمک خیریه اهدا کنید و سند ملک را در اختیار آن موسسه قرار بدهید تا بعد از مرگتان منتقل شود. در این صورت ارزش این ملک از کل دارایی‌های شما کسر شده و میزان مالیاتی که می‌پردازید، کاهش پیدا می‌کند. از طرفی احتمالا با این کار می‌توانید از تخفیف‌های مالیاتی هم بهره ببرید.
کمک نقدی: این ساده‌ترین روش کمک خیریه است. با این کار تخفیف مالیاتی شما درست برابر میزان کمک مالی‌تان خواهد بود. برای مثال برای عضویت در بسیاری از موسسات و نهادهای مردمی باید مبلغی را به عنوان کمک بپردازید و این شامل عناوین و گواهینامه‌ها و اعتبارات دیگر نمی‌شود. مزیت این روش آن است که بسیار ساده و راحت است و فرآیند تخفیف مالیاتی آن هم پیچیده نیست.
سهام: یکی از موثرترین روش‌های کمک خیریه برای کاهش مالیات، اهدای اعتبارات ارزشمند بلند مدت مانند سهام است. این روش دو مزیت بسیار بزرگ دارد؛ یک مزیت این است که از آن‌جایی که سهام‌تان را نمی‌فروشید، لازم نیست هیچ مالیات سنگینی بابت آن بپردازید و در این صورت هر قدر ارزش سهام‌تان بیشتر باشد، صرفه‌جویی بیشتری هم در پرداخت مالیات کرده‌اید. مزیت دوم آن است که هر کدام از سهام‌تان که در طول یک سال گذشته خریده شده باشد هم شامل این تخفیف مالیاتی می‌شود و این تخفیف مالیاتی درست برابر ارزش سهام‌تان در بازار آزاد خواهد بود.
سپرده‌های خیریه: دو نوع سپرده خیریه وجود دارد؛ سپرده اصلی خیریه و سپرده مانده خیریه. در سپرده نوع اول مقداری از سرمایه‌تان را سپرده‌گذاری می‌کنید و سود آن را به صورت سالانه در اختیار یک سازمان یا نهاد خیریه قرار می‌دهید. در پایان مدت سپرده هم اصل مبلغ به شما یا ذینفعان مشخص شده، پرداخت می‌شود. سپرده نوع دوم شباهت زیادی به نوع اول دارد، با یک تفاوت بزرگ؛ در سپرده مانده خود کمک‌کنندگان و ذینفعان آن، پیش از سازمان خیریه سود را دریافت میکنند. این نوع سپرده برای آن دسته از افرادی مناسب است که سرمایه‌گذاریهای ارزشمندی دارند که می‌خواهند از آنها سودآوری و درآمدزایی کرده و همچنین کمک مالی مدوامی هم به یک سازمان خیریه بکنند. تنها عیب هر دو این سپرده‌ها، پرداخت سود آنها به صورت سالانه است.
اهدای اموال: بزرگ‌ترین مزیت اهدای اموالی مانند حساب‌های بازنشستگی و بیمه عمر به موسسات خیریه، معافیت مالیاتی آن‌هاست که می‌تواند در نهایت ارثیه خوب و معقولی برای بازماندگان هم باشد. همچنین ممکن است اموال ملموس و واقعی مانند آثار هنری و جواهرات را به یک سازمان خیریه اهدا کنید. در این صورت شما به ارزش آن اموال از پرداخت مالیات معاف خواهید شد. اگر به عنوان مثال یک اثر هنری را به موزه‌ای اهدا کرده باشید، تخفیف مالیاتی قابل توجهی دریافت خواهید کرد تا زمانی که اموالی غیرمرتبط با نوع فعالیت آن سازمان یا موسسه را اهدا کرده باشید.
اهدای درآمد انباشته: اگر به دنبال درآمدزایی هستید اما می‌خواهید بخش کوچکی از آن را به یک موسسه خیریه کمک کنید، این روش انتخاب خوبی برایتان خواهد بود. می‌توانید سرمایه‌های نقدی یا اعتباری مختلف‌تان را جمع‌آوری کرده و آن را در اختیار یک موسسه خیریه قرار بدهید. پول نقدی به شما و دیگر ذینفعان پرداخت می‌شود و بعد از مرگتان باقیمانده درآمد انباشته شما به آن موسسه خیریه اهدا می‌شود. طبیعتا در طول این جریان شما از معافیت‌های مالیاتی هم بهره خواهید برد.
بر اساس استاندارد افرا، موسسه نیکوکاری یا سازمان مردم‌نهاد خود را به‌صورت رایگان مورد سنجش قرار دهید و یک گزارش مدیریتی دریافت کنید.