از سال 2007 تا 2017، تعداد «محافل نیکوکاری» سه برابر شده است. به گزارش «استنفورد سوشیال اینوویشن ریوییو» (Stanford Social Innovation Review)، به گروهی از داوطلبان که منابع مالی و مهارتهای خود را برای حل مشکلات اجتماعی در جوامع محلی اختصاص می‌دهند محفل نیکوکاری گفته می‌شود. این نوع از کمک‌های بشردوستانه که محبوبیت آن به طور روزافزونی در حال افزایش است، از زمان شروع تاکنون 29/ 1 میلیارد دلار اهدا را شکل داده است.
به گفته ژاکلین ژاکوب کاستر، بنیانگذار و رئیس بنیاد «اوری‌چایلد» (Everychild)، قدرتمند نگهداشتن یک محفل نیکوکاری مستلزم رعایت چهار اصل است. در ادامه گزارش، تجربه این بنیاد را از زبان بنیانگذار آن می‌خوانید.
بنیاد «اوری‌چایلد» که خود یک محفل نیکوکاری است متشکل از گروهی از زنان است که فعالیت خود را از سال 2000 میلادی شروع کرده و در لس‌آنجلس مستقر است. میانگین نرخ حفظ اعضا (نیکوکاران) در این گروه بیشتر از 90درصد است.
بنیانگذار و رئیس این بنیاد می‌گوید، من از مشکلات و تلاش‌هایی که برای ایجاد و اداره این نوع سازمان‌ها نیاز است آگاه هستم. شروع و ادامه فعالیت قدرتمند محافل نیکوکاری مستلزم تحقق الزامات قانونی مناسب، طراحی و پالایش سازوکارهای اعطای کمک، جذب و نگهداری اعضا و…است.
1- پذیرش رهبری پیوسته
باید وقفه در رهبری را به حداقل رساند. زمانی که انتقال رهبری انجام می‌شود، مهم است که حافظه سازمانی در اولویت قرار گیرد و از تجربه اعضای قدیمی استفاده شود. بدون ثبات، فعالیت‌های روزمره دشوارتر می‌شود و اعضای محفل نیکوکاری ممکن است اعتمادشان را به سازمان را از دست بدهند یا آن را ترک کنند.
تغییر رهبری در محافل نیکوکاری امری اجتناب‌ناپذیر است، بنابراین در صورت انجام انتقال رهبری بسیار حائز اهمیت است که برای جلوگیری از بروز اختلال به نظرات و توصیه‌های اعضای قدیمی توجه شود.
2- کمک گرفتن از کارشناسان خارج از محفل
بسیاری از افرادی که در امور خیریه مشارکت می‌کنند ممکن از قبل تجربیاتی در زمینه جمع‌آوری کمک‌های مالی داشته باشند، اما بیشتر آنها سابقه جمع‌آوری کمک‌های قابل توجه‌ای را نداشته‌اند. برای مثال، حتی قبل از شروع اعطای کمک‌های مالی، یک محفل نیکوکاری باید قوانین سازمان خدمات داخلی آمریکا، استانداردهای شرکت‌های آمریکایی و مقررات ایالتی و محلی را به کار بندد. رسیدگی به این کارها برای اعضایی که ممکن است سابقه کار نداشته باشند، وظیفه بلندبالایی خواهد بود.
بیناد «اوری‌چایلد» برای جلوگیری از این گرفتاری، سال‌ها است که از دو مشاور حرفه‌ای در زمینه اعطا،بهره می‌برد. در طول سال‌ها، اگرچه آگاهی اعضای اوری‌چایلد در مورد مسائلی که مشاوران به آنها کمک کرده‌اند بسیار ارتقا یافته است، اما نمی‌توانند با آنها – به دلیل روابط ارزشمند با سایر بنیادهای نیکوکاری که از طریق کارهای متمرکز خود ایجاد می‌کنند – رقابت کنند.
3- پرهیز از اعطای کل جایزه به یک برنده
برای سال‌ها، اوری‌چایلد اعطای کمک به سازمان‌های متقاضی را از طریق یک روند رقابتی انجام داده است. این موضوع برای کاندیداهایی که نایل به کسب مقام دوم می‌شدند، مشکل‌ساز بود، آنها نهایت تلاش خود را می‌کردند، اما در پایان دست خالی رقابت را ترک می‌کردند. ما معتقدیم که این امر موجب شد که برخی از زنان نیکوکار از پیوستن به «اوری‌چایلد» منصرف شوند و همچنین متوجه شدیم که به همین خاطر برخی متقاضیان بالقوه از ارسال درخواست کمک انصراف می‌دادند.
برای حل این مشکل، ما همیشه اعضای خود را تشویق کرده‌ایم که مستقیما به سازمانی که به مقام دوم نایل می‌شود، کمک کنند. این راهکار تا حدودی مفید واقع شد. در سال 2019، ما برای اصلاح این معضل شروع به درنظر گرفتن کمک چشمگیری به نائب قهرمان‌های هر سال کردیم. برای این منظور، ما برای اولین بار کمک‌های سالانه اعضای خود را افزایش دادیم. این تغییر همچنین به ما کمک کرد تا برای افزایش هزینه‌های زندگی سازگار شویم، کاری که تا آن وقت انجام نداده بودیم. علاوه بر این، در سال 2020 درک این موضوع که سالی مملو از تلاش و تهدید برای ادامه فعالیت بیشتر سازمان‌های نیکوکاری بوده است، ما از پروتکل‌های خود فاصله گرفتیم و به جای کمک یک میلیون دلاری به یک سازمان، ما آن مبلغ را بین هشت گروه تقسیم کردیم تا نیازهای عملیاتی خود که ناشی از پاندمی بوده است را برطرف کنند. هر دو تغییر توسط دریافت‌کنندگان کمک و اعضای «اوری‌چایلد» به خوبی مورد استقبال قرار گرفت، و حتی منجر به پیوستن چندین نفر جدید را به محفل نیکوکاری ما طی این بحران سلامتی شده است. ما معتقدیم که این مراحل به ما کمک کرده است که ریزش سالانه کمتر از حد متوسط را تجربه کنیم و به طرز شگفت‌انگیزی سال 2020 را به یکی از بهترین سال‌های عملکردی خودمان تبدیل کنیم.
4- پایبندی به یک سطح از عضویت
اعضای «اوری‌چایلد» اغلب پیشنهاد می‌کنند که سطح دیگری از عضویت با تعهدات مالی کمتری ایجاد شود. ما هرگز چنین کاری را نکرده‌ایم – ایجاد مشارکت سلسله مراتبی کار پیچیده‌ای نیست، اما از احساس همکاری و رفاقت ناشی از تساوی بین اعضا می‌کاهد.
به عنوان مثال، یک محفل نیکوکاری که در آن یک سطح مشارکت وجود دارد اما اجازه می‌دهد که در پنج نفر بتوانند هزینه عضویت سالانه را بین خود تقسیم کنند، و هر یک از آنها یک رای از پنج رای را داشته باشد بسیار کارآمدتر است. گرچه که ایجاد سطوح جدید مشارکت در ابتدا میزان کمک‌های مالی را افزایش می‌دهد، اما در نهایت باعث خواهد شد تا انسجام گروه از بین برود و منجر به ترک برخی از اعضا شود.
ثبات، زیربنای موفقیت است
نیمی از زنان در «اوری‌چایلد» بیش از یک دهه است که در این گروه عضو بوده‌اند. توانایی ما در حفظ اعضای خود در طول سالیان متمادی برای پیشبرد اهداف ماموریت ما که کاهش درد و رنج کودکان در لس آنجلس است، از اهمیت بسیار برخوردار بوده و صرفا به خاطر به کار بستن چهار فاکتوری بوده است که در بالا نیز به آنها اشاره شد. این فاکتورها عبارتند از: حذف اخلال و وقفه در انتقال رهبری، کار با افراد حرفه‌ای خارج از محفل علاوه بر افراد باتجربه، تجدیدنظر در مورد استراتژی اعطای کمک، و حفظ شرایط یکسان عضویت و مشارکت در میان اعضا. اگرچه که ممکن است محافل نیکوکاری برای شروع یا یافتن جای پای خود بخواهند برخی از این استراتژی‌ها را به‌کار بندند، اما من معتقدم که استفاده از همه آن استراتژی‌ها بیشترین شانس موفقیت را برای محافل نیکوکاری به همراه خواهد داشت و به سازمان‌ها و افرادی که نیاز به یاری ما دارند، کمک بیشتری می‌کند.
کارگاه پرسش و پاسخ: حاکمیت سازمانی در موسسه‌های نیکوکاری
مدرس: آراسب احمدیان
زمان: دوشنبه ۷ آبان، ساعت ۱۵ الی ۱۷، آنلاین
بر اساس استاندارد افرا، موسسه نیکوکاری یا سازمان مردم‌نهاد خود را به‌صورت رایگان مورد سنجش قرار دهید و یک گزارش مدیریتی دریافت کنید.