طی 40 سال گذشته افزایش کارهای بشردوستانه در جهان، مورد استقبال همگان قرار گرفته است. اما واقعیت این است، همانطور که ما با اثرات جمعی کووید-19 دست و پنجه نرم می‌کنیم، از میان ما ثروتمندترین‌ها قادر هستند و می‌بایست کارهای بیشتری را انجام دهند.
نشریه آمریکایی فوربس در گزارشی به قلم هاف ایوانز، مدیرعامل وموسس «گلوبال سیتیزن» و تحلیلگر استراتژی رهبری و نویسنده در حوزه ریشه‌کنی فقر مطلق گفت، برآوردهای اخیر حاکی از آن است که ثروتمندان جهان جمعا ثروتی به ارزش 8 هزار میلیارد دلار در اختیار دارند. این در حالی است که تعداد معدودی از آنها کمک‌های بشردوستانه زیادی انجام می‌دهند، اکثریت افراد ثروتمند هیچ کمکی نمی‌کنند و کمتر از 10 درصد از آنها ثروت خود را صرف کارهای خیرخواهانه می‌کنند.
وی گفت، اما من اعتقاد دارم که این همه‌گیری ما را به هم نزدیک‌تر کرده و به سمت اهدای کمک‌های بیشتر بشردوستانه سوق داده است. اکنون میلیاردرها اولویت‌های خود را تغییر داده‌اند و برای اثربخشی بر زندگی تمرکز کرده‌اند در صورتی که در این 30 سال اینچنین نبوده است.
ایوانز افزود که در ماه ژوئن گذشته در نهمین اجلاس سالانه فوربس 400 که در زمینه امور خیرخواهانه با هدف برابری در فرصت‌ها، بهداشت و درمان و زمینه‌سازی برای تساوی و اطمینان از دسترسی همگان به مراقبت‌های ضروری انجام شد با بیش از 200 نفر ازثروتمندترین افراد جهان که حداقل دارایی آنها بیش از 30 میلیارد دلار است صحبت کرد. فوربس اعلام کرد که در تلاش است تا شیوه انجام امور بشردوستانه را تغییر دهد. از ابتدای سال جاری میلادی، فوربس رویکرد خود را اصلاح کرد و روی بخشیدن‌های واقعی، و نه فقط بر اساس مقدار سرمایه‌ای که یک موسسه یا بنیاد داشته باشد متمرکز شده است. این تغییر روش بسیار مهم تا حدود زیادی با الهام گرفتن از تلاش‌های گلوبال سیتیزن با شعار «کمک کنید تا وقتی زنده‌اید» انجام شده است و به اعتقاد من، شفاف تر کردن مسائل بشردوستانه، باعث ارتقا این امر خواهد شد. با توجه به تمرکز جدید فوربس بر محقق کردن بخشیدن‌ها، رهبران کسب و کارهای بزرگ بیشتر برای اقدامات بشردوستانه ترغیب می‌شوند و در این راستا سریعتر، بیشتر و به صورت حقیقی خواهند بخشید نه اینکه فقط متعهد به بخشش شوند.
باعث دلگرمی است که تعدادی از میلیاردرها متوجه شده‌اند که الان زمان کمک کردن است. در طول این همه‌گیری که جوامع رنگین پوستان در ایالات متحده و جهان نسبت به سفیدپوستان از امکانات کمتری برخوردار شده‌اند، میلیاردرها برای کمک کردن قدم‌های خوبی برداشته‌اند. در حالی که برخی از افراد نیکوکار مایل به ناشناس ماندن هستند، برخی دیگر مانند جک دورسی و مکنزی اسکات کمک‌های خود در مقیاس بزرگ که متعهد به انجام آن شده‌اند را اعلام کردند و به اعتقاد من با این عمل، استاندارد جدیدی برای ثروتمند‌ترین‌های جهان تعریف کرده‌اند.
در جریان اجلاس سران فوربس 400 با موضوع بشردوستی، بیل و ملیندا گیتس اظهار داشتند، ” مشارکت در کمک‌های خیرخواهانه نوعی مهارت است که شما در این مسیر کسب می‌کنید. ما واقعا تاکید ویژه می‌کنیم افراد در زمینه کمک‌های بشردوستانه بیشتر همت کنند و درصد بالاتری را در طول عمر خود خرج این امور کنند.” ملیندا افزود، “ما در تلاشیم تا الگویی در این خصوص ارائه کنیم. به همین خاطر است که ما در این مدت حتی میزان مشارکت و کمک‌های خود را افزایش داده‌ایم.”
اگر این بحران چیزی را برجسته نشان داده باشد، آن ارتباط میان میزان موفقیت و رونق اقتصادی و سلامت جهانی است و اینکه اقتصاد جهانی تا چه اندازه مستعد پذیرش بحران‌های به شدت فلج‌کننده مانند پاندمی است.
بهداشت و درمان برای همه، و سیستم‌های بهداشتی کارآمد تنها راه برای به حداقل رساندن تاثیرات بیماری‌های همه‌گیر و در نتیجه داشتن اقتصادی پویاتر است. در واقع خدمات‌رسانی به جوامع و رفع نیازهای ساختاری در جهان، در نهایت از منافع خود میلیاردرها محافظت می کند. اما در حال حاضر که بسیاری از افراد به کمک‌های نقدی احتیاج دارند، میلیاردرها قادر هستند و می‌بایست با دادن پول به این افراد در حقیقت از منافع خود حمایت کنند.
پیش از شیوع همه‌گیری ویروس کرونا، شبکه راه‌حل‌های توسعه پایدار سازمان ملل متحد تخمین زده بود که برای دستیابی به اهداف جهانی این سازمان، علاوه بر هزینه‌هایی که قبلا انجام شده بود به 350 میلیون دلار دیگر نیاز بود. اهداف جهانی سازمان ملل متحد شامل نقشه راه پایان دادن به فقر مطلق، محافظت از کره زمین و پایان دادن به بی‌عدالتی تا سال 2030 میلادی است. بسیاری از دستاوردهای سختی که در کشورهای در حال توسعه کسب شده بود در حال حاضر به‌خاطر بحران کنونی یک گام به عقب برگشته است. حال بیش از هر زمان دیگری این ضرورت احساس می‌شود که نیاز به رهبرانی داریم تا ثروت خود را صرف امور بشردوستانه کنند.
در پاسخ به سوالاتی از قبیل اینکه جهان چگونه بودجه مورد نیاز برای یافتن درمان کووید-19 و معالجه بیماران را آماده خواهد کرد؟ ویا چگونه می‌توانیم از جوامع خود حمایت کنیم، چه رسد به دستیابی به اهداف جهانی؟ بسیاری بر این باورند که این مسئولیت بر عهده اقشاری است که از نظر اقتصادی متمول‌ترین افراد در جهان هستند. در بررسی جدیدی که توسط گلوکالیتیز و گلوبال سیتیزن منتشر شده است، مشخص شد که 81 درصد از پاسخ دهندگان در 26 کشور جهان معتقدند که 2150 میلیاردر روی این سیاره (جمعا با دارایی به ارزش بیش از 10 تریلیون دلار) باید کمک کنند تا کمبودهایی که برای دستیابی به اهداف جهانی وجود دارند را برطرف کنند.
این هدف به تازگی با فراخوان «صندوق جهانی والاس» با شعار برای دستیابی به اهداف جهانی « برای اجلاس آینده‌مان متحد شویم» در ماه ژوئن بار دیگر تکرار شد. صندوق جهانی والاس یک بنیاد خصوصی در نیویورک امریکاست که در زمینه اقدامات بشردوستانه و پرورش استعدادهای کودکان محروم فعالیت می‌کند. این بنیاد با هدف توسعه دانش در مورد چگونگی حل مشکلات اجتماعی و ترویج راه حل‌های فراگیر بر اساس آن دانش با تامین بودجه برای تست آن ایده‌ها فعالیت می‌کند. صندوق جهانی والاس اعلام کرد که 20 درصد از موقوفات خود را در موضوع اتحاد برای دستیابی به اهداف جهانی صرف خواهد کرد. این صندوق چالش پرشوری را برای نیکوکاران و خیرین راه‌اندازی کرده است و از آنها خواسته است که هدایای خود را دو برابر کنند و کمک‌هایشان را برای استفاده در جاهایی که بیشتر مورد نیاز است، صرف کنند.
در حالی که این اعلان، موضوعی بسیار تاریخی و نشانه‌ای الهام بخش از پیشرفت کمک‌های بشردوستانه است، به همه ما افراد عادی نیز یادآوری می‌کند که همه ما قادر هستیم بهتر عمل کنیم. اما در حال حاضر، بهترین کار این است که پول نقد را در اختیار سازمان‌ها و موسساتی قرار دهیم که کارهای نجات‌بخش برای زندگی انسان‌ها انجام می‌دهند. از حمایت برای مقابله با شیوع ویروس کرونا گرفته تا تلاش برای رفع بحران اقلیمی، این دهه برای سیاره ما بسیار مهم و حیاتی است. آینده اقدامات بشردوستانه بستگی به کارهایی دارد که هم اکنون انجام می‌دهیم پس این مسئله بسیار ضروری است که هم اکنون بیشتر ببخشیم.
منبع: Forbes
بر اساس استاندارد افرا، موسسه نیکوکاری یا سازمان مردم‌نهاد خود را به‌صورت رایگان مورد سنجش قرار دهید و یک گزارش مدیریتی دریافت کنید.