بسیاری از افراد نیکوکار کمکهای مالی خود را از طریق کسر از حقوق پرداخت میکنند، اما به خاطر بحران همهگیری، تعداد زیادی از این خیرین حقوق و درآمد خود را از دست دادهاند، در نتیجه مجبور شدهاند در مورد کمک به موسسات و سازمانهای نیکوکاری تجدیدنظر کنند و برخی از آنها نیز حمایت خود از این سازمانها را متوقف کردهاند. با این وجود برخی از مردم نیز کمکهای خود را معطوف به سازمانهایی کردهاند که بیشترین اثرگذاری در دوره مبارزه با همهگیری را داشتهاند.
به گزارش پایگاه خبری «ممفیس مگزین»، (Memphis Magazine) کنت اس رابینسون، رئیس هیات مدیره و مدیرعامل بنیاد «یونایتد وی آو مید سوث» (United Way of the Mid-South) میگوید: «ما باید تمرکز خود را بر اولویتبندی مسائل معطوف کنیم و بر آن اساس پیش برویم. در بخش خدماترسانی به موسسات نیکوکاری ما نگرانی نداریم، اما چیزی که باعث نگرانی ما میشود، موضوع درآمد و ظرفیت ما در ارائه کمکهای مالی به شبکه عظیم موسسات غیرانتفاعی است که برای مدتهای مدیدی از آنها پشتیبانی کردهایم.»
یونایتد وی آو مید ساوث، یک بنیاد خیریه است که با تامین بودجه برای پیشرفت در آموزش، بهداشت و مبارزه با فقر فعالیت میکند. این بنیاد با تکیه بر هدایای دریافتی از حدود 28 هزار فرد و 125 شرکت، از سازمانها و موسسات نیکوکاری حمایت میکند.
رابینسون میافزاید: «بنیاد ما با انجام اقدامات خلاقانه، خدمات خود را ارائه میکند. ما برای حدود 10هزار خانواده با درآمد کم تا متوسط اظهارنامه مالیاتی بهصورت رایگان تنظیم میکنیم. در طول چند سال گذشته، افراد داوطلب، اظهارنامههای مالیاتی به ارزش حدود 14 میلیون دلار را تنظیم کردهاند. پیش از شیوع همهگیری، افراد به مکانهای مختلفی که برای تهیه اظهارنامههای مالیاتی تعیین شده بود، میآمدند ولی در دوران همهگیری این امکان وجود ندارد که افراد به صورت حضوری برای این کار اقدام کنند. امسال تنظیم اظهارنامههای مالیاتی به صورت خدمات سواره (درایو تورو) ارائه میشود. خدمات سواره راه حلی فوقالعاده برای مقابله با شیوع ویروس کرونا است. در این نوع از خدمات که در «ستاد یونایتد وی» به کار گرفته شده است، افراد بدون اینکه از ماشین خود پیاده شوند، برایشان اظهارنامه مالیاتی تنظیم میشود. او میگوید: «افرادی که میخواهند اظهارنامه مالیاتیشان را ما تنظیم کنیم به ستاد ما مراجعه میکنند و بدون اینکه از ماشین خود پیاده شوند، اسناد و مدارک و فرمهای رضایت خود را به ما ارائه میکنند. ما نیز اظهارنامه مالیاتی آنها را تهیه کرده و به صورت الکترونیکی ثبت میکنیم.»
روش دیگری که یونایتد وی آو مید ساوث برای تحول ارائه خدمات اضطراری خود اتخاذ کرده است، ایجاد شبکهای یکپارچه از موسساتی است که افراد دارای نیازهای چندگانه پس از یک بار مراجعه از همه این موسسات، به طور مشترک خدمات دریافت میکند. رابینسون میگوید در دوران کووید-19 افراد بیشتری نیاز به دریافت خدمات از موسسات نیکوکاری داشتهاند، به همین خاطر ما یک مرکز تماس راهاندازی کردیم تا این افراد را به شبکه معرفی کند.
رابینسون بر این باور است که همهگیری، نتایج مثبت، غیرمنتظره و بیسابقهای نیز به همراه داشته است. بحران کووید-19 باعث شده است که ارزشهای «یونایتد وی» بیش از پیش آشکار شود و نشان دهد که این بنیاد ظرفیت آن را دارد که چندین موسسه نیکوکاری را برای رفع نیازهای متعدد افراد گرد هم آورد.
وی میگوید: «ما میتوانیم با راهاندازی کمپینهای مجازی و تجهیز خود به ابزار دیجیتال به مردم دسترسی پیدا کنیم. من فکر میکنم که با اعتماد بیشتر به دنیای مجازی و بازاریابی دیجیتال، قادر خواهیم بود از طریق رسانههای اجتماعی و تکنیکهای جمعآوری کمکهای مالی تامین منابع کنیم. اینها موضوعاتی هستند که بنیادها و نهادهای خیریه باید در آینده به آنها توجه داشته باشند.»
اثر کرونا بر فعالیتهای فرهنگی
بنیاد آسیسی (Assisi) یکی دیگر از نهادهایی است که در این شرایط راهکارهای مناسبی اتخاذ کرده است. این بنیاد بر میلیونها دلار کمک مالی در زمینههای فرهنگی و هنری، آموزشی، عدالت اجتماعی، خدمات بهداشتی و انسانی و تقویت جوامع نظارت میکند.
جان یانگ، مدیرعامل بنیاد آسیسی، میگوید، پیامدهای کووید-19 به ویژه بر سازمانهای فرهنگی و هنری بیرحمانه بوده است. یانگ بر این باور است که انطباقهای قابل توجهی با این شرایط صورت گرفته است که گروههای هنرهای نمایشی را مجبور کرده است که اجراهای معمول خود را متوقف کنند. او با اشاره به برخی از تلاشهایی که بنیاد آسیسی برای کمک به سازمانهای فرهنگی هنری انجام داده است، میگوید: «ما شاهد واکنشهای واقعا خلاقانهای بودهایم از جمله گروههایی که روی کامیونها به نقاط مختلف شهر میروند و آواز میخوانند. برخی از سالنهای هنرهای نمایشی، نمایشها را خارج از سالن برگزار میکنند. ما به آنها کمک میکنیم که بتوانند با هم کار کنند، شاید قبلا این کار را نمیکردند. آنها برخی از برنامههایشان را از طریق رویدادهای مجازی برگزار کردهاند، گویی که در حال اجرای برنامه برای مخاطبان زنده بودهاند. این شرایط باعث شده است که آنها خلاقیتهای خود را به روشهای مختلف به نمایش بگذارند. ما به آنها افتخار میکنیم. این سازمانها در چنین شرایطی خیلی خوب عمل کردند.»
قدرت بخشایش مردم
رکس جونز که رئیس بنیاد «کریستین کامیونیتی» (Christian Community) است و به کارهای خیریه آشنایی کامل دارد، میگوید از قدرت بخشایش مردم در عجب است. وی میگوید، سال مالی منتهی به آوریل، مردم حدود 84 میلیون دلار اهدا کردند. با شیوع همهگیری افراد بسیاری در این امر شرکت کردند و بیشتر از قبل اهدا انجام دادند.
بنیاد کریستین کامیونیتی، سازمانی برای جمعآوری کمکهای مالی نیست. جونز میگوید: «ما به مردم کمک میکنیم تا برنامههای استراتژیکی برای چگونگی انجام امور خیرخواهانه خود پیدا کنند و سعی میکنیم افراد بیشتری را تحت تاثیر قرار دهیم که در امور خیرخواهانه مشارکت داشته باشند، آن زمان است که به اهداف خود نائل شدهایم.» وی در ادامه میافزاید، بنیاد ما همچنین از این افتخار دارد که با دیگر بنیادهای جامعه همکاری کند و این امر بسیار شایان اهمیت است. جونز میافزاید، با بروز شیوع همهگیری، اگرچه که بسیاری از افراد کمتر کار میکنند یا کاملا بیکار شدهاند، اما هنوز انگیزه برای بخشیدن دارند. او میگوید: «مردم به دنبال فرصتهایی برای بخشیدن میگشتند، به ویژه سعی داشتند نیاز افراد کم بضاعت را برطرف کنند. ما باید از خود بپرسیم که نقش بنیادها در دوران همهگیری چیست؟ ما باید به صورت منظم پاسخگوی خواستههای افرادی که به ما تفویض اختیار کردهاند، باشیم. به طور معمول، ما هر دو هفته یکبار به خیرین گزارش میدادیم، اما در طول دوران همهگیری تصمیم گرفتیم به صورت منظمتر و سریعتر هر هفته به آنها گزارش دهیم.» جونز بیان میکند، یکی از نقشهای مهم یک بنیاد این است که از آنچه در جامعه میگذرد اطلاع داشته باشد.
با توجه به درسهای آموخته شده از سال 2020، جونز به آینده اقدامات بشردوستانه نگاه میکند و میبیند که چگونه دو جنبه اعتماد خیرین و پاسخگو بودن نهادها در قبال این اعتماد باید با یکدیگر در تعادل قرا گیرند. او میگوید: «سازمانها باید تمرکز خود را روی آنچه انجام میدهند، بگذارند. در دوران کووید-19 مردم آنچه را که معمولا انجام میدادند متوقف کردند و شروع به انجام کارهایی کردند که به آنها بیشتر نیاز بود. اما سازمانها قادر نیستند که برای همه کس، همه چیز را فراهم کنند. سازمانها باید بر اساس اصول و اهداف اولیهای که به خاطر آنها ایجاد شدند به فعالیت خود ادامه دهند.» وی میافزاید: «نهادهای خیرخواهانه نمیتوانند نسبت به تغییرات بیتفاوت باشند. ما واقعا نمیدانیم که این تغییرات چه هستند، اما باید بتوانیم خود را با نیازها سازگار سازیم.» در نهایت، جونز میگوید، مردم میخواهند به جاهایی کمک کنند که بیشترین تاثیرگذاری را داشته باشند. آنچه ما انجام میدهیم، این است که اثر اقدامات مردم را بر جوامع بررسی کنیم و طولی نمیکشد که واقعیت این موضوع را دریابیم.»
آشنایی بیشتر با افرا و خدمات آن