استاندارد افرا – سرمایه انسانی
تحقق اهداف چشم‌انداز در سازمان در گرو داشتن سرمایه انسانی راضی، وفادار و کارآمد است. با این وجود می‌توان ادعا کرد که هنوز جایگاه کلیدی و نقش راهبردی مدیریت منابع انسانی در افزایش بهره‌وری و کارایی سازمانی، ایجاد تعهد و دلبستگی شغلی و تعالی عملکرد کارکنان برای بسیاری از دست اندرکاران اجرایی موسسات نیکوکاری مشخص نشده است. اینکه سازمان چه سیاست‌هایی در قبال نیروهای داوطلب و موظف خود به‌کار می‌گیرد و برای استفاده حداکثری از نیروی انسانی خود چه سازوکاری دارد و تا چه حد توانسته از دانش روز برای طراحی سیستم¬های مدیریت منابع انسانی بهره بگیرد رابطه مستقیم و موثر بر میزان تحقق اهداف سازمان دارد. بر این اساس، استاندارد افرا با در نظر داشتن اهمیت طراحی، تدوین و به‌کارگیری نظام‌های توسعه سرمایه انسانی و اجرایی کردن راهبردهای توسعه قابلیت‌های کارکنان، بخش‌های مختلف فرایند شامل جذب، به‌کارگیری، نگهداری، ارزشیابی، و توسعه را مد نظر قرار داده است. کلیه گام‌های این فرایند می‌بایست برای هر دو دسته نیروهای داوطلب و موظف به شکل صحیح پیاده‌سازی شود.
استاندارد افرا می‌کوشد با توجه به اهمیت نیروی انسانی به عنوان برجسته‌ترین عامل مزیت رقابتی و اهمیت مهارت‌های مدیران در رهبری صحیح سرمایه انسانی، مؤلفه‌های اثرگذار در محیط سازمانی که به نحوی مستقیم در کارآمدی، اثر بخشی و بهره‌وری نیروی انسانی مؤثرند را بررسی و ارزیابی کند.
استاندارد افرا در این حوزه، موارد زیر را در ارزیابی خود از موسسات نیکوکاری مد نظر دارد:
- سازوکار جذب و استخدام (اعم از داوطلبین و موظفین)
- آموزش و توسعه مهارت‌های فردی
- خط مشی سرمایه انسانی
- سیاست‌های نگهداشت داوطلبین و موظفان
- سنجش رضایت سرمایه انسانی
- یکپارچگی سازوکارهای سرمایه انسانی در سازمان
- جانشین‌پروری
- ارزیابی عملکرد کارکنان